Oto kolejne (pierwszą część znajdziesz tutaj) ciekawostki ortograficzne w odmianie francuskich czasowników:
5. czasowniki zakończone na é + spółgłoska (+ ewentualnie r lub l) + -er
je cède, tu cèdes, il cède, ils cèdent
Inne czasowniki, które zachowują się tak samo to m.in.: célébrer, compléter, digérer, espérer, pécher, pénétrer, préférer, sécher.
6. czasowniki zakończone na -e + spółgłoska + -er
W bezokoliczniku czasowniki te mają nieme e w przedostatniej sylabie. To e przechodzi w è we wszystkich czasach i trybach przed sylabą nie wymawianą, np. mener – prowadzić:
je mène (czas présent)
que tu mènes (tryb subjonctif présent)
nous mènerons (czas futur simple)
Wśród tych czasowników jest spora grupa takich, w których ostatnią spółgłoską (przed końcówką -er) jest l lub t. W takich czasownikach będziemy podwajać to l i t przed e niemym, np. appeler – wołać, nazywać, telefonować:
j’appelle ale nous appelons
Inne czasowniki zakończone na -eler lub -eter zachwoujące się wg tej ostatniej reguły to: atteler, cliqueter, épousseter, grommeler, jeter, rejeter, voleter.
7. czasowniki zakończone w bezokoliczniku na -éer
Czasowniki te należą do pierwszej grupy i zachowują é w całej odmianie. Jeżeli więc końcówka koniugacyjna zaczyna się na e, w zapisie będą dwa e obok siebie: ée, np. créer – tworzyć:
je crée, je créerai
Imiesłów przeszły (le participe passé) ma w zapisie dwa é obok siebie: éé, a w rodzaju żeńskim ma końcówkę éée: créée.
8. czasowniki zakończone w bezokoliczniku na -uyer i -oyer
W czasownikach tych zamieniamy y występujące w temacie na i przed e niemym w różnych czasach i trybach, np.: essuyer – suszyć
j’essuie (présent)
que tu essuies (subjonctif présent)
nous essuierons (futur simple)
nous essuierions (conditionnel présent)
Inne czasowniki stosujące się do tej reguły to m.in.: aboyer, appuyer, employer, noyer.
