Jedna z czytelniczek poprosiła o wyjaśnienie z czym się je qui, que oraz à qui. Voici un peu de théorie 😉
Zacząć należy od tego, że qui oraz que to zaimki względne proste. Wprowadzają one zdanie podrzędne względne. Pojęcia te mogą Ci się wydać niejasne więc przechodzę od razu do przykładów.
1. C’est maman qui prépare le déjeuner.
2. C’est l’oncle Jules qui travaille avec lui.
3. Marie a cueilli la pomme qui était mûre.
4. Prends le stylo qui est là.
Odnajdź słowa, które zostały zastąpione zaimkiem qui. Spróbuj rozłożyć te zdania na dwa zdania proste. Powinnaś otrzymać taki wynik:
Ad. 1: C’est maman. Maman prépare le déjeuner.
Ad. 2: C’est l’oncle Jules. L’oncle Jules travaille avec lui.
Ad. 3: Marie a cueilli une pomme. La pomme était mûre.
Ad. 4: Prends le stylo. Le stylo est là.
Jak widzisz, zaimek ten pozwala uniknąć powtórzenia. Zastąpimy nim podmiot zdania podrzędnego (czyli najczęściej tej drugiej części), zarówno osoby jak i przedmioty.
Natomiast zaimek que postawimy tam, gdzie powinno być dopełnienie bliższe (COD). Spójrz na przykłady:
1. Je ne connais pas cet homme que je vois sur la photo.
2. La France et un pays que nous connaissons bien.
3. Le bruit c’est quelque chose qu’il ne supporte pas.
4. J’ai invité Isabelle que tu aimes bien.
Spróbuj rozbić te zdania na dwa zdania proste, np.:
Ad. 1: Je ne connais pas cet homme. Je vois cet homme sur la photo.
Ad. 2: La France est un pays. Nous connaissons bien la France.
Ad. 3: Le bruit, c’est quelque chose. Il ne supporte pas le bruit.
Ad. 4: J’ai invité Isabelle. Tu aimes bien Isabelle.
Użyte zostały tu czasowniki, których konstrukcja pozwala na wprowadzenie dopełnienia bliższego (takiego, przed którym nie ma żadnego przyimka): voir qqch, connaître qqch, supporter qqch, aimer qqch. W takim przypadku, aby uniknąć powtórzenia, zastosujemy właśnie zaimek que (ewentualnie qu’ przed samogłoską lub literą h).
Podsumowując: jeśli w zdaniu złożonym (z 2 czasownikami) mamy wyrażone dwa podmioty, użyjemy wtedy zaimka que. Natomiast jeśli brakuje nam podmiotu w drugiej części zdania, zastosujemy qui. Zarówno dla osób jak przedmiotów.
Najszybciej zapamiętasz różnicę jeśli wykonasz kilka ćwiczeń. W końcu c’est en forgeant que l’on devient forgeron (ćwiczenie czyni mistrza) 😉
Exercices (qui/que) :
Został jeszcze do omówienia zaimek à qui. Ta forma należy już do form złożonych. Będziemy jej używać tylko do zastępowania osób. Spójrz na przykłady:
1. La dame à qui tu as souri, est mon professeur.
2. Les personnes à qui il veut parler sont les parents de la victime.
Widzimy, że zostały tu użyte czasowniki wprowadzające dopełnienie dalsze (COI): sourir à qqn, parler à qqn. To wtedy właśnie użyjemy tego zaimka względnego. Oczywiście pod warunkiem, że tym dopełnieniem dalszym będzie osoba.
Do zaimków względnych jeszcze wrócę. Jak niektórzy pewnie zauważyli, nie wyczerpaliśmy jeszcze wszystkich możliwości, nawet wśród form prostych 😉 W razie pytań pisz śmiało!
2 odpowiedzi
Dziękuję za ten post, bardzo mi pomógł. 🙂
Cieszę się bardzo 🙂 dzięki!
Komentowanie zostało wyłączone.